پیامک
پیامک یا اس‌ام‌اس (SMS Short Message Servic به معنی سرویس پیام کوتاه) سرویسی برای تبادل پیام‌های متنی از طریق تلفن‌های همراه (و برخی وسیله‌های همراه دیگر مانند رایانه جیبی) و گاه برای رایانه‌های شخصی) است. پیام کوتاه یکی از فعالیت‌های پرسود برای شرکت‌های مخابراتی محسوب می‌شود و پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۱۲ درآمد حاصل از این خدمات به ۶۷ میلیارد دلار در سال برسد.
این تکنولوژی در سال ۱۹۹۲ در گروه سما تلکام شرکت مخابراتی ودافون در انگلیس اختراع شد. نیل پاپ‌ورت یکی از مهندسین این شرکت که در ساخت این تکنولوژی مشارکت داشت در ۳ دسامبر ۱۹۹۲ اولین پیام کوتاه را فرستاد. در آن زمان تلفن های همراه صفحه کلید نداشتند و برای نوشتن پیام کوتاه از کامپیوتر استفاده شد. این سیستم در واقع به عنوان یک پیجر اداری برای گزارش رفت‌وآمد مدیران شرکت‌ها به منشی و دبیرخانه طراحی شده بود اما به مرور زمان استفاده از آن گسترش یافت به طوری‌که تا بیست سال بعد نقشی محوری در نحوه برقراری ارتباط میان انسان‌ها پیدا کرد. در سال ۲۰۱۱ حدود ۱۵۰ میلیارد پیام کوتاه فقط در بریتانیا ارسال شده است.
پیامک از سال ۱۳۸۱ وارد ایران شد و تا پنج سال بعد فقط از نام اختصاری انگلیسی اس‌ام‌اس برای آن استفاده می‌شد. در سال ۸۶ فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی واژه‌های پیامک و پیام کوتاه را به عنوان برابرهای فارسی این واژه تصویب کرد.
محبوبیت خدمات پیام کوتاه
استفاده از خدمات پیام کوتاه در بین مردم جهان از محبوبیت زیادی برخوردار است. به عقیده بسیاری از مردم، استفاده از این خدمات به دلیل «ارزان بودن» به سرعت فراگیر شده‌است. در حال حاضر ۸۳ درصد از کاربران انگلیسی و ۷۹ درصد از کاربران آلمانی تلفن همراه از سرویس پیام کوتاه استفاده می‌کنند. همچنین پیش‌بینی شده‌است که تعداد پیام‌های ارسالی تا سال ۲۰۱۲ به ۳٫۷ تریلیون برسد. این رقم دو برابر تعداد پیام‌های کنونی است.
خدمات پیام کوتاه در ایران
استفاده از خدمات پیام کوتاه در ایران برای نخستین بار در سال ۱۳۸۱ مورد بهره‌برداری قرار گرفت.از این سال به بعد استفاده از پیام کوتاه به‌تدریج در بین کاربران ایرانی تلفن همراه فراگیر شد. در سال ۱۳۸۵، ۸ میلیارد پیام کوتاه در ایران مبادله شد. در این سال روزانه ۲۰ میلیون پیام کوتاه توسط کاربران تلفن همراه رد و بدل می‌گردید که این رقم در روزهای خاص و اعیاد مختلف بیشتر می‌شد.
خدمات پیام کوتاه از طریق GSM مودم نیز یکی دیگر از راه‌های ارسال انبوه پیام کوتاه‌است. در این سیستمها، نرم‌افزاری به همراه مودم روی کامپیوتر افراد نصب شده و مدیریت پیام کوتاه انجام می‌گیرد.
ارسال پیام کوتاه از طریق تلفن ثابت
ارسال و دریافت پیام کوتاه از طریق تلفن ثابت، یکی از سرویس‌های ارزش افزوده‌ای است که در کشورهای توسعه یافته مورد استفاده گسترده مشترکین قرار می‌گیرد و به عنوان یک سرویس متداول در مخابرات جهان توانسته‌است جایگاه خود را با تدوین استانداردها و قوانین مشخص ارتقا بخشد.
زبان پیامکی
زبان پیامکی (به انگلیسی: SMS language) به اصطلاحات اختصاری استفاده شده در پیامک‌ها و چت روم‌ها و شبکه‌های مجازی اجتماعی اطلاق می‌شود. براساس اهمیت
اهمیت
اهمیت زبان پیامکی در نوشتن واژه‌ها با کمترین تعداد نویسه برای رساندن مفهوم است. بخاطر همین در این گونه زبانی از رعایت اصول نوشتن از جمله نقطه گذاری، با حروف بزرگ نوشتن، و رعایت کامل دستور زبان پرهیز می‌شود.
در یک نگاه زبان پیامکی را می‌توان گویشی نو زاد در زبان دانست که واژگان و اعداد را در هم آمیخته تا مختصرترین واژگان را برا بیان مقصود بسازد.
پیدایش
پیدایش زبان پیامکی به دوره استفاده از تلگراف بر می‌گردد. زمانی که واژگانی نظیر TEXT را برای سریع نوشتن بصورت txt می‌نوشتند. بغیر از حذف واکه‌های واژه با ترکیب اعداد و حروف نیز باز هم می‌شد واژگان کوتاه تری نوشت برای مثال برای واژه انگلیسی later می‌توان از عبارت سه کاراکتری l8r استفاده کرد.
استفاده از ابزارهای چت رشد زبان پیامکی را سرعت بخشید.افراد چت کننده برای سرعت بخشیدن به کار کم کم واژه‌های اختصاری ای را برای عبارات بزرگ ساختند. بطور مثال برای عبارت انگلیسی be right back از عبارت BRB که از ترکیب حرف اول این واژه‌ها ساخته شده بود استفاده کردند.
ساختار
ساخت واژه‌های زبان پیامکی، فرمول‌های ساده‌ای دارند. اولین فرمول همان نشان اختصاری است که از ترکیب حروف اول کلمات بدست می‌آید. مانند موارد زیر
brb = be right back = برمی‌گردم
dc = disconnect = قطع ارتباط شبکه
on= online = آنلاین
off = offline = آفلاین
lol= laugh out loudly = خندیدن با صدای بلند
np= no problem = ایرادی ندارد
wb= welcome back= خوش برگشتی
asl= age/ sexuality/ location = سن/جنسیت/محل زندگی[۳]
ty= thank you = متشکرم
so so= نه زیاد خوب نه زیاد بد
glhf = good luck have fun = وقت خوبی داشته باشید و شاد باشی
bb = bye bye = خداحافظ
روش دیگر استفاده از نام حروف و اعداد است که شبیه یک واژه هستند. مانند موارد زیر:
you = U = شما
your = UR = برای شما
c u= see you = میبینمت
s2a=send too all=ارسال برای همه
nf = net freind= دوست اینترنتی
ir3l=irancell=ایرانسل
w8=wait=انتظار
در چت به زبان فارسی با حروف انگلیسی (فینگلیش)از این روش بصورت محلی بسیار استفاده می‌شود. مانند نمونه‌های زیر:
@sa = ساعت
mer۳۰ = مرسی
۲A = دعا
۳۰nama = سینما
2ost=دوست
2khtar=دختر
در برخی موارد هم حروف صدادار یک واژه حذف می‌شوند:
tnx = thanks = ممنون
BA=بیا
در برخی موارد هم از ترکیب چند روش استفاده می‌شود:
uw = your welcome = خواهش می‌کنم
امضای همراه
انجام عملیات امضای دیجیتال روی یک تراکنش، از طریق کانال ارتباطی مانند شبکه تلفن همراه و با استفاده از گوشی تلفن همراه،امضای همراه نامیده می‌شود. فناوری امضای همراه به شهروندان این اجازه را می‌دهد تا از راه دور و به صورت غیرحضوری امکان تایید یک تراکنش الکترونیکی را داشته باشند. امضای همراه می‌تواند اطلاعات احراز هویتی را از طریق شبکه تلفن همراه در اختیار یک ارائه‌کننده خدمات آنلاین که برای ارائه خدمات به احراز هویت شهروندان نیاز دارد، قرار دهد. این امضا باید تضمین کند اطلاعات امضاشده توسط شهروند، همان تراکنشی است که در پیام درخواست امضا مطرح شده و این به عنوان یک اصل مهم در امضای همراه پذیرفته شده است. به این اصل در اصطلاح، (WYSWYS (What you signed, what you see گفته می‌شود. امضای همراه به روش‌های مختلف، از جمله توسط یک برنامه کاربردی روی تلفن همراه، یک سیم‌کارت هوشمند یا به‌واسطه نوع وی‍ژه‌ای از حافظه‌های SD ممکن است صورت گیرد. در شکل زیر شمایی از روش مبتنی بر سیم‌کارت نمایش داده شده است.
چرا امضای همراه؟
تا به حال روش‌ها و مکانیسم‌های مختلفی جهت انجام عملیات احراز هویت به صورت غیرحضوری ارائه شده است. هر کدام دارای نقاط قوت و ضعفی بوده‌اند که در جدول پیش رو به مقایسه اجمالی برخی از روش‌های رایج پرداخته شده است. با اینکه ارائه خدمت امضای همراه نسبت به سایر روش‌ها، نیاز به بسترسازی و زیرساخت دارد اما هزینه پایین به‌کارگیری، ضریب بالای اطمینان، سهولت استفاده و حوزه کاربردپذیری جامع آن جهت ارائه خدمت به شهروندان، غیرقابل قیاس با سایر روش‌هاست.
چه کسانی از امضای همراه سود می‌برند؟
فناوری امضای همراه، بیش از هر چیز کار را برای شهروند متقاضی دریافت خدمات ساده کرده است؛ اما این سهولت استفاده، نیازمند تعامل قوی و اثربخشی است که بین بازیگران و ذی‌نفعان آن جاری می‌شود. به طور کلی بازیگران اصلی و کلیدی در فناوری امضای همراه عبارتند از:
شهروند؛ به واسطه فراگیری فناوری امضای همراه در دولت الکترونیکی، شهروندان می‌توانند از کلیه خدمات ارائه‌شده به‌صورت غیرحضوری و یکپارچه و با صرف هزینه کمتر و سهولت بیشتر بهره‌مند شوند. همچنین به دلیل عدم وابستگی به وجود توکن‌ها یا کارت‌های هوشمند، کاهش هزینه‌ها را برای شهروند دربر خواهد داشت.
ارائه‌دهندگان خدمات؛ از خدمات شهروندی، می‌توان خدماتی نظیر پرداخت و بانکداری الکترونیکی، سامانه‌های مدیریت ارتباط با مشتری، کلیه خدمات امور مشترکین، خدمات پلیس + ۱۰، دفاتر پیشخوان دولت و… را نام برد. از مزیت‌های رقابتی قابل کسب در این بخش، می‌توان موارد زیر را نام برد: سادگی رابط کاربری درگاه‌های ارائه خدمات و عدم نیاز به رعایت مکانیسم‌های امنیتی سنتی در درگاه، افزایش سطح امنیتی به صورت دوعامله و دوکاناله، نیاز کمتر به صرف هزینه‌های مدیریت و نگهداری و ارتقای خدمات از طریق کاهش هزینه تراکنش‌ها و انکارناپذیری تراکنش‌ها.
اپراتور تلفن همراه؛ از خدماتی که اپراتور تلفن همراه می‌تواند ارائه کند، ایجاد زیرساخت شبکه قابل اعتماد و همیشه در دسترس جهت تبادل پیام‌های رمزنگاری است که موجب بازگشت سرمایه قابل توجهی می‌شود. همچنین یکی از موارد رایج در انحصار اپراتور تلفن همراه، تولید و توزیع سیم‌کارت است. اپراتور تلفن همراه از طریق پشتیبانی امضای همراه، قابلیت ارائه خدمات ارزش‌افزوده بی‌شماری را برای خود ایجاد می‌کند. همچنین ادغام دفاتر خدمات امور مشترکین تلفن همراه و دفتر ثبت‌نام گواهی الکترونیکی (RA) علاوه بر سودآوری برای اپراتور تلفن همراه، کار شهروندان را جهت فعال‌سازی امضای همراه بسیار ساده می‌کند.
مرجع اعتماد یا CA؛ مراکز صدور گواهی الکترونیکی، می‌بایست چرخه حیات گواهی الکترونیکی، شامل صدور، تمدید، ابطال و از همه مهم‌تر خدمات استعلام و اعتبارسنجی گواهی الکترونیکی را به صورت مناسب و همیشه در دسترس ارائه دهند. به واسطه گواهی الکترونیکی تاییدشده توسط مراکز صدور گواهی، امضای دیجیتالی تراکنش‌ها، معتبر خواهد بود.
چگونه امضای همراه استقرار می‌یابد؟
امضای همراه می‌تواند تمام مدل‌های کسب و کار موجود، زیرساخت‌های شبکه‌ای، فناوری‌های همراه و مکانیسم‌های امنیتی فعلی را تحت تاثیر خود قرار دهد. مجموعه فناوری‌ها و پروتکل‌های متعددی در جهت استقرار امضای همراه به کار گرفته می‌شود. از این رو، ممکن است بر اساس سطح اطمینان مورد انتظار و رویکردی که در انتخاب فناوری لحاظ می‌شود، پیاده‌سازی‌های متفاوتی صورت گیرد.
پایین‌ترین لایه، مربوط به پودمان رمزنگاری است که تولیدکننده امضا در تلفن همراه است. لایه کاربرد، متشکل از یک برنامه کاربردی است که روی سیستم‌عامل تلفن همراه یا سیم‌کارت قرار می‌گیرد. این برنامه از یک سو با پودمان رمزنگاری و از سوی دیگر با کاربر تلفن همراه ارتباط برقرار می‌کند. به طور مثال در فرایند امضا، پین‌کد را از کاربر دریافت و جهت انجام امضا در اختیار پودمان رمزنگاری قرار می‌دهد.
در بالاترین لایه، شبکه انتقال‌دهنده پیام‌های رمزنگاری قرار می‌گیرد که با استفاده از پروتکل‌های متنوعی این کار انجام می‌شود.
امضای همراه، توانمندساز دولت همراه
امضای همراه یک توانمندساز برای دولت همراه به حساب می‌آید و می‌تواند به عنوان اهرم توسعه خدمات دولت الکترونیکی مورد استفاده قرار گیرد. لازم است فناوری امضای همراه با رویکرد لایه‌ای پیاده‌سازی شود تا بتوان توسعه خدمات شهروندی را از مقوله امنیت و اعتبار و نیز شبکه انتقال تلفیق کرد. در پیاده‌سازی امضای همراه، باید ضمن پنهان‌سازی تمام پیچیدگی‌های کار از دید کاربران، این موضوع به وی ثابت شود، آنچه امضا می‌کند همان چیزی است که جهت امضا اعلام شده است.
تلفن رادیویی خودرو
تلفن رادیویی اتومبیل (ARP) (فنلاندی : Autoradiopuhelin) اولین شبکه تلفن همراه عمومی تجاری در فنلاند بود. فناوری مورد استفاده نسل صفر (نسل۰) بود، با این تفاوت که آن سلول‌هایی داشت، حرکت بین آنها یکپارچه نبود. شبکه در سال ۱۹۶۸ پیشنهاد شد و ساختن آن از ۱۹۶۹ آغاز شد. آن در سال ۱۹۷۱ قابل دسترسی شد و پوشش جغرافیایی ۱۰۰ درصدی در سال ۱۹۷۸ با ۱۴۰ ایستگاه پایه داشت. شبکه ARP در سال ۲۰۰۰ با آمدن NMT-۹۰۰ بسته شد.
ARP یک موفقیت بود و محبوبیت خوبی به دست آورد (۱۰۸۰۰ کاربر در سال ۱۹۷۷ و در نهایت ۳۵۵۶۰ کاربر در ۱۹۸۶)، اما در نهایت خیلی متراکم شد و به تدریج با فناوری جدیدتر NMT جایگزین شد. به هر حال، ARP تنها شبکه تلفن همراه با پوشش ۱۰۰ درصدی برای مدتها بود و محبوبیت خود را در گروه خاصی از کاربران حفظ کرد.
ARP در فرکانس ۱۵۰MHz (تعداد ۸۰ کانال در باند ۱۴۷٫۹-۱۵۴٫۸۷۵ MHz) اجرا شد. قدرت انتقال از ۱ تا ۵ وات محدوده بندی شده بود. در ابتدا آن فقط از انتقال نیمه-دوطرفه استفاده می‌کرد، بعدها، تلفن‌های دو-طرفهٔ اتومبیل را معرفی کرد. به خاطر آنالوگ بودن، آن رمزگذاری نداشت و به خاطر همین تماس با دستگاه‌های پوینده قابل خواندن بودنند. این سیستم کار خود را با سرویس سوئیچ دستی آغاز کرد، اما در سال ۱۹۹۰ کاملاً خودکار شد، گرچه در آن زمان تعداد مشترکینش رفته رفته به ۹۸۰ کاربر کاهش یافت. ARP از جابه‌جایی پشتیبانی نمی‌کرد، بنابراین تماس‌ها هنگام رفتن به سلول جدید قطع می‌شدند. اندازه هر سلول تقریباً ۳۰ کیلومتر بود.
اولین دستگاه‌های تلفن همراه ARP از نظر حجمی خیلی بزرگ بودند به خاطر همین هم در بدنه اتومبیل‌ها جاسازی می‌شدند که به یک گوشی در نزدیک صندلی راننده متصل بودند. همچنین ARP قیمت گرانی داشت. در سال ۱۹۹۰، گوشی‌های دستی برای ARP معرفی شدند اما خیلی محبوبیتی نداشتند، به خاطر اینکه سیستم‌هایی مانند NMT با تجهیزات جدید موجود بودند.
تلفن همراه نوردیک
تلفن همراه نوردیک (به انگلیسی: Nordic Mobile Telephone، به طور مخفف NMT) اولین سیستم تلفن سلولی تمام خودکار است و توسط اداره مخابرات Nordic در سال ۱۹۷۰ راه اندازی شد. خدمات این سیستم در ۱۹۸۱ ارائه شد که یک واکنش نسبت به افزایش تراکم و نیازهای سنگین شبکه‌های دستی بوده‌است. مانند ARP در فنلاند، MTP در سوئد، نروژ و دانمارک. NMT براساس تکنولوژی آنالوگ عمل می‌کند. دو نوع ازآن به صورت ۴۵۰ و ۹۰۰ گزارش شده‌است. این ارقام استفاده باندهای فرکانس را نشان می‌دهند. نوع ۹۰۰ در سال ۱۹۸۶ استفاده شد زیرا حامل کانال‌های بیشتری از ۴۵۰ است. اصول فنی NMT تا سال ۱۹۷۳ شناخته شدند و ویژگی ایستگاه مبنا در سال ۱۹۷۷ گزارش شد. این ویژگی آزاد خوانده شد و بسیاری از شرکت‌ها سخت‌افزار NMT را تولید کردند و قیمت را کاهش دادند. موفقیت NMT به معنای وجود نوکیا و اریکسون بوده‌است. تلفن NMT از نوع پرتابل است و می‌تواند آنرا به راحتی حرکت داده مدل‌های روزانه نیز به کوچکی mm!00 و وزن ۱۰۰ گرم هستند. این شبکه در سوئد و در سال ۱۹۸۱ در نروژ راه اندازی شد. از آن در سال ۱۹۸۲ در دانمارک و فنلاند استفاده گردید. با این وجود این نوع استاندارد می‌تواند به واژه Nordic اشاره کند که اولین خدمات تجاری استفاده شده در عربستان بوده استفاده آن در ۱ سپتامبر ۱۹۸۱ حدود ۱۲۰۰ کاربر بوده‌است. کم کم در سال ۱۹۸۵ این رقم به ۱۱۰۰۰۰ مشترک رسید. در نروژ رقم ۶۳۳۰۰ گزارش شد. این شبکه در کشورهای Nordic نیز استفاده شد مانند سوئیس، هلند، مجارستان، لهستان، بلغارستان، چک، اسلواکی، صرب، بالتیک و روسیه و خاورمیانه، استفاده از شبکه‌های gsm نیز عامل توسعه NMT بوده‌است. در شبکه NMT فنلاند در ۳۱ دسامبر ۲۰۰۲ کم کم این توسعه عملی شد. در آن روز در سال ۲۰۰۴ شبکه سوئد در حالت تعلیق قرار گرفت. با این وجود این شبکه‌ها نسبت به GMS برتری دارند و در کشورهای ایسلند مهم می‌باشند. شبکه فوق می‌تواند %۹۸ جمعیت را تحت‌الشعاع قرار دهد. این سیستم در مناطق مجاور نیز استفاده شده‌است. اندازه سلولی در NMT از KM2 تا KM30 بوده‌است. در این دامنه کوچک شبکه‌ها می‌توانند دارای کاربرهای هم‌زمان باشند. این خود دریافت و انتقال صدا را به صورت هم‌زمان عملی خواهد کرد. نسخه مورد استفاده در ماشین‌ها دارای کلید خودکار است و در بیشتر موارد خدمات خودروها می‌توانند مانند ARP فنلاند عرضه شوند. NMT می‌تواند در سطح ملی و بین‌المللی نیز استفاده شود. نقص ویژگی NMT این است که ترافیک صوتی رمزبرداری نمی‌شود. در لیست انتظار باید از فرکانس مناسب استفاده شود. بعضی از اسکنرها باند NMT خالی دارند. این در مورد اسکنرهای صادق است که می‌توانند براساس وارونگی فرکانس صوتی دوباندی رفتار می‌کنند. کاربرها می‌توانند این نوع فرایند را در طی مکالمات رشد دهند. این نوع اسکن و رمزبرداری در تلفن‌های دیجیتالی می‌تواند عامل اصلی رشد ۱-۴۵۰ باشد. از نوع 45003 DOC و ۳-۹۰۰ نیز به روش ویژه استفاده خواهد شد در ایستگاه موبایل از روش وارونگی تقسیم استفاده می‌شود. MT دارای یک مد انتقال هماهنگ و ساده‌است که DMS یا NMT- TEXT نام دارد. کانال تولید سیگنال عامل انتقال داده‌ای است. استفاده از DMS برای ارسال پیام بین دو NMT عملی است قبل از آنکه خدمات SMS در GSM آغاز شوند. ولی این ویژگی هرگز در سطح تجاری در روسیه و لهستان استفاده نشده‌است. روش دیگر انتقال نیز NMT nrebidig نام دارد. سرعت آن ۳۸۰ بیت در ثانیه‌است. این سرعت انتقال می‌تواند بین ۶۰۰ و ۱۲۰۰ بیت باشد. از مدولاسیون FFSK نیز استفاده خواهد شد. تولید سیگنال بین ایستگاه مبنا و متحرک با استفاده از یک کانال RF اجرا شد. در این شرایط مودم 1200 bit مفید بوده‌است. به این طریق صدای متناوب کوتاهی شنیده می‌شود. این خاص ویژگی صوتی NMT است.
keywords : دستبند،سایت دستبند،دست بند
پیامک یا اس‌ام‌اس (SMS Short Message Servic به معنی سرویس پیام کوتاه) سرویسی برای تبادل پیام‌های متنی از طریق تلفن‌های همراه (و برخی وسیله‌های همراه دیگر مانند رایانه جیبی) و گاه برای رایانه‌های شخصی) است. پیام کوتاه یکی از فعالیت‌های پرسود برای شرکت‌های مخابراتی محسوب می‌شود و پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۱۲ درآمد حاصل از این خدمات به ۶۷ میلیارد دلار در سال برسد.
این تکنولوژی در سال ۱۹۹۲ در گروه سما تلکام شرکت مخابراتی ودافون در انگلیس اختراع شد. نیل پاپ‌ورت یکی از مهندسین این شرکت که در ساخت این تکنولوژی مشارکت داشت در ۳ دسامبر ۱۹۹۲ اولین پیام کوتاه را فرستاد. در آن زمان تلفن های همراه صفحه کلید نداشتند و برای نوشتن پیام کوتاه از کامپیوتر استفاده شد. این سیستم در واقع به عنوان یک پیجر اداری برای گزارش رفت‌وآمد مدیران شرکت‌ها به منشی و دبیرخانه طراحی شده بود اما به مرور زمان استفاده از آن گسترش یافت به طوری‌که تا بیست سال بعد نقشی محوری در نحوه برقراری ارتباط میان انسان‌ها پیدا کرد. در سال ۲۰۱۱ حدود ۱۵۰ میلیارد پیام کوتاه فقط در بریتانیا ارسال شده است.
پیامک از سال ۱۳۸۱ وارد ایران شد و تا پنج سال بعد فقط از نام اختصاری انگلیسی اس‌ام‌اس برای آن استفاده می‌شد. در سال ۸۶ فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی واژه‌های پیامک و پیام کوتاه را به عنوان برابرهای فارسی این واژه تصویب کرد.
محبوبیت خدمات پیام کوتاه
استفاده از خدمات پیام کوتاه در بین مردم جهان از محبوبیت زیادی برخوردار است. به عقیده بسیاری از مردم، استفاده از این خدمات به دلیل «ارزان بودن» به سرعت فراگیر شده‌است. در حال حاضر ۸۳ درصد از کاربران انگلیسی و ۷۹ درصد از کاربران آلمانی تلفن همراه از سرویس پیام کوتاه استفاده می‌کنند. همچنین پیش‌بینی شده‌است که تعداد پیام‌های ارسالی تا سال ۲۰۱۲ به ۳٫۷ تریلیون برسد. این رقم دو برابر تعداد پیام‌های کنونی است.
خدمات پیام کوتاه در ایران
استفاده از خدمات پیام کوتاه در ایران برای نخستین بار در سال ۱۳۸۱ مورد بهره‌برداری قرار گرفت.از این سال به بعد استفاده از پیام کوتاه به‌تدریج در بین کاربران ایرانی تلفن همراه فراگیر شد. در سال ۱۳۸۵، ۸ میلیارد پیام کوتاه در ایران مبادله شد. در این سال روزانه ۲۰ میلیون پیام کوتاه توسط کاربران تلفن همراه رد و بدل می‌گردید که این رقم در روزهای خاص و اعیاد مختلف بیشتر می‌شد.
خدمات پیام کوتاه از طریق GSM مودم نیز یکی دیگر از راه‌های ارسال انبوه پیام کوتاه‌است. در این سیستمها، نرم‌افزاری به همراه مودم روی کامپیوتر افراد نصب شده و مدیریت پیام کوتاه انجام می‌گیرد.
ارسال پیام کوتاه از طریق تلفن ثابت
ارسال و دریافت پیام کوتاه از طریق تلفن ثابت، یکی از سرویس‌های ارزش افزوده‌ای است که در کشورهای توسعه یافته مورد استفاده گسترده مشترکین قرار می‌گیرد و به عنوان یک سرویس متداول در مخابرات جهان توانسته‌است جایگاه خود را با تدوین استانداردها و قوانین مشخص ارتقا بخشد.
زبان پیامکی
زبان پیامکی (به انگلیسی: SMS language) به اصطلاحات اختصاری استفاده شده در پیامک‌ها و چت روم‌ها و شبکه‌های مجازی اجتماعی اطلاق می‌شود. براساس اهمیت
اهمیت
اهمیت زبان پیامکی در نوشتن واژه‌ها با کمترین تعداد نویسه برای رساندن مفهوم است. بخاطر همین در این گونه زبانی از رعایت اصول نوشتن از جمله نقطه گذاری، با حروف بزرگ نوشتن، و رعایت کامل دستور زبان پرهیز می‌شود.
در یک نگاه زبان پیامکی را می‌توان گویشی نو زاد در زبان دانست که واژگان و اعداد را در هم آمیخته تا مختصرترین واژگان را برا بیان مقصود بسازد.
پیدایش
پیدایش زبان پیامکی به دوره استفاده از تلگراف بر می‌گردد. زمانی که واژگانی نظیر TEXT را برای سریع نوشتن بصورت txt می‌نوشتند. بغیر از حذف واکه‌های واژه با ترکیب اعداد و حروف نیز باز هم می‌شد واژگان کوتاه تری نوشت برای مثال برای واژه انگلیسی later می‌توان از عبارت سه کاراکتری l8r استفاده کرد.
استفاده از ابزارهای چت رشد زبان پیامکی را سرعت بخشید.افراد چت کننده برای سرعت بخشیدن به کار کم کم واژه‌های اختصاری ای را برای عبارات بزرگ ساختند. بطور مثال برای عبارت انگلیسی be right back از عبارت BRB که از ترکیب حرف اول این واژه‌ها ساخته شده بود استفاده کردند.
ساختار
ساخت واژه‌های زبان پیامکی، فرمول‌های ساده‌ای دارند. اولین فرمول همان نشان اختصاری است که از ترکیب حروف اول کلمات بدست می‌آید. مانند موارد زیر
brb = be right back = برمی‌گردم
dc = disconnect = قطع ارتباط شبکه
on= online = آنلاین
off = offline = آفلاین
lol= laugh out loudly = خندیدن با صدای بلند
np= no problem = ایرادی ندارد
wb= welcome back= خوش برگشتی
asl= age/ sexuality/ location = سن/جنسیت/محل زندگی[۳]
ty= thank you = متشکرم
so so= نه زیاد خوب نه زیاد بد
glhf = good luck have fun = وقت خوبی داشته باشید و شاد باشی
bb = bye bye = خداحافظ
روش دیگر استفاده از نام حروف و اعداد است که شبیه یک واژه هستند. مانند موارد زیر:
you = U = شما
your = UR = برای شما
c u= see you = میبینمت
s2a=send too all=ارسال برای همه
nf = net freind= دوست اینترنتی
ir3l=irancell=ایرانسل
w8=wait=انتظار
در چت به زبان فارسی با حروف انگلیسی (فینگلیش)از این روش بصورت محلی بسیار استفاده می‌شود. مانند نمونه‌های زیر:
@sa = ساعت
mer۳۰ = مرسی
۲A = دعا
۳۰nama = سینما
2ost=دوست
2khtar=دختر
در برخی موارد هم حروف صدادار یک واژه حذف می‌شوند:
tnx = thanks = ممنون
BA=بیا
در برخی موارد هم از ترکیب چند روش استفاده می‌شود:
uw = your welcome = خواهش می‌کنم
امضای همراه
انجام عملیات امضای دیجیتال روی یک تراکنش، از طریق کانال ارتباطی مانند شبکه تلفن همراه و با استفاده از گوشی تلفن همراه،امضای همراه نامیده می‌شود. فناوری امضای همراه به شهروندان این اجازه را می‌دهد تا از راه دور و به صورت غیرحضوری امکان تایید یک تراکنش الکترونیکی را داشته باشند. امضای همراه می‌تواند اطلاعات احراز هویتی را از طریق شبکه تلفن همراه در اختیار یک ارائه‌کننده خدمات آنلاین که برای ارائه خدمات به احراز هویت شهروندان نیاز دارد، قرار دهد. این امضا باید تضمین کند اطلاعات امضاشده توسط شهروند، همان تراکنشی است که در پیام درخواست امضا مطرح شده و این به عنوان یک اصل مهم در امضای همراه پذیرفته شده است. به این اصل در اصطلاح، (WYSWYS (What you signed, what you see گفته می‌شود. امضای همراه به روش‌های مختلف، از جمله توسط یک برنامه کاربردی روی تلفن همراه، یک سیم‌کارت هوشمند یا به‌واسطه نوع وی‍ژه‌ای از حافظه‌های SD ممکن است صورت گیرد. در شکل زیر شمایی از روش مبتنی بر سیم‌کارت نمایش داده شده است.
چرا امضای همراه؟
تا به حال روش‌ها و مکانیسم‌های مختلفی جهت انجام عملیات احراز هویت به صورت غیرحضوری ارائه شده است. هر کدام دارای نقاط قوت و ضعفی بوده‌اند که در جدول پیش رو به مقایسه اجمالی برخی از روش‌های رایج پرداخته شده است. با اینکه ارائه خدمت امضای همراه نسبت به سایر روش‌ها، نیاز به بسترسازی و زیرساخت دارد اما هزینه پایین به‌کارگیری، ضریب بالای اطمینان، سهولت استفاده و حوزه کاربردپذیری جامع آن جهت ارائه خدمت به شهروندان، غیرقابل قیاس با سایر روش‌هاست.
چه کسانی از امضای همراه سود می‌برند؟
فناوری امضای همراه، بیش از هر چیز کار را برای شهروند متقاضی دریافت خدمات ساده کرده است؛ اما این سهولت استفاده، نیازمند تعامل قوی و اثربخشی است که بین بازیگران و ذی‌نفعان آن جاری می‌شود. به طور کلی بازیگران اصلی و کلیدی در فناوری امضای همراه عبارتند از:
شهروند؛ به واسطه فراگیری فناوری امضای همراه در دولت الکترونیکی، شهروندان می‌توانند از کلیه خدمات ارائه‌شده به‌صورت غیرحضوری و یکپارچه و با صرف هزینه کمتر و سهولت بیشتر بهره‌مند شوند. همچنین به دلیل عدم وابستگی به وجود توکن‌ها یا کارت‌های هوشمند، کاهش هزینه‌ها را برای شهروند دربر خواهد داشت.
ارائه‌دهندگان خدمات؛ از خدمات شهروندی، می‌توان خدماتی نظیر پرداخت و بانکداری الکترونیکی، سامانه‌های مدیریت ارتباط با مشتری، کلیه خدمات امور مشترکین، خدمات پلیس + ۱۰، دفاتر پیشخوان دولت و… را نام برد. از مزیت‌های رقابتی قابل کسب در این بخش، می‌توان موارد زیر را نام برد: سادگی رابط کاربری درگاه‌های ارائه خدمات و عدم نیاز به رعایت مکانیسم‌های امنیتی سنتی در درگاه، افزایش سطح امنیتی به صورت دوعامله و دوکاناله، نیاز کمتر به صرف هزینه‌های مدیریت و نگهداری و ارتقای خدمات از طریق کاهش هزینه تراکنش‌ها و انکارناپذیری تراکنش‌ها.
اپراتور تلفن همراه؛ از خدماتی که اپراتور تلفن همراه می‌تواند ارائه کند، ایجاد زیرساخت شبکه قابل اعتماد و همیشه در دسترس جهت تبادل پیام‌های رمزنگاری است که موجب بازگشت سرمایه قابل توجهی می‌شود. همچنین یکی از موارد رایج در انحصار اپراتور تلفن همراه، تولید و توزیع سیم‌کارت است. اپراتور تلفن همراه از طریق پشتیبانی امضای همراه، قابلیت ارائه خدمات ارزش‌افزوده بی‌شماری را برای خود ایجاد می‌کند. همچنین ادغام دفاتر خدمات امور مشترکین تلفن همراه و دفتر ثبت‌نام گواهی الکترونیکی (RA) علاوه بر سودآوری برای اپراتور تلفن همراه، کار شهروندان را جهت فعال‌سازی امضای همراه بسیار ساده می‌کند.
مرجع اعتماد یا CA؛ مراکز صدور گواهی الکترونیکی، می‌بایست چرخه حیات گواهی الکترونیکی، شامل صدور، تمدید، ابطال و از همه مهم‌تر خدمات استعلام و اعتبارسنجی گواهی الکترونیکی را به صورت مناسب و همیشه در دسترس ارائه دهند. به واسطه گواهی الکترونیکی تاییدشده توسط مراکز صدور گواهی، امضای دیجیتالی تراکنش‌ها، معتبر خواهد بود.
چگونه امضای همراه استقرار می‌یابد؟
امضای همراه می‌تواند تمام مدل‌های کسب و کار موجود، زیرساخت‌های شبکه‌ای، فناوری‌های همراه و مکانیسم‌های امنیتی فعلی را تحت تاثیر خود قرار دهد. مجموعه فناوری‌ها و پروتکل‌های متعددی در جهت استقرار امضای همراه به کار گرفته می‌شود. از این رو، ممکن است بر اساس سطح اطمینان مورد انتظار و رویکردی که در انتخاب فناوری لحاظ می‌شود، پیاده‌سازی‌های متفاوتی صورت گیرد.
پایین‌ترین لایه، مربوط به پودمان رمزنگاری است که تولیدکننده امضا در تلفن همراه است. لایه کاربرد، متشکل از یک برنامه کاربردی است که روی سیستم‌عامل تلفن همراه یا سیم‌کارت قرار می‌گیرد. این برنامه از یک سو با پودمان رمزنگاری و از سوی دیگر با کاربر تلفن همراه ارتباط برقرار می‌کند. به طور مثال در فرایند امضا، پین‌کد را از کاربر دریافت و جهت انجام امضا در اختیار پودمان رمزنگاری قرار می‌دهد.
در بالاترین لایه، شبکه انتقال‌دهنده پیام‌های رمزنگاری قرار می‌گیرد که با استفاده از پروتکل‌های متنوعی این کار انجام می‌شود.
امضای همراه، توانمندساز دولت همراه
امضای همراه یک توانمندساز برای دولت همراه به حساب می‌آید و می‌تواند به عنوان اهرم توسعه خدمات دولت الکترونیکی مورد استفاده قرار گیرد. لازم است فناوری امضای همراه با رویکرد لایه‌ای پیاده‌سازی شود تا بتوان توسعه خدمات شهروندی را از مقوله امنیت و اعتبار و نیز شبکه انتقال تلفیق کرد. در پیاده‌سازی امضای همراه، باید ضمن پنهان‌سازی تمام پیچیدگی‌های کار از دید کاربران، این موضوع به وی ثابت شود، آنچه امضا می‌کند همان چیزی است که جهت امضا اعلام شده است.
تلفن رادیویی خودرو
تلفن رادیویی اتومبیل (ARP) (فنلاندی : Autoradiopuhelin) اولین شبکه تلفن همراه عمومی تجاری در فنلاند بود. فناوری مورد استفاده نسل صفر (نسل۰) بود، با این تفاوت که آن سلول‌هایی داشت، حرکت بین آنها یکپارچه نبود. شبکه در سال ۱۹۶۸ پیشنهاد شد و ساختن آن از ۱۹۶۹ آغاز شد. آن در سال ۱۹۷۱ قابل دسترسی شد و پوشش جغرافیایی ۱۰۰ درصدی در سال ۱۹۷۸ با ۱۴۰ ایستگاه پایه داشت. شبکه ARP در سال ۲۰۰۰ با آمدن NMT-۹۰۰ بسته شد.
ARP یک موفقیت بود و محبوبیت خوبی به دست آورد (۱۰۸۰۰ کاربر در سال ۱۹۷۷ و در نهایت ۳۵۵۶۰ کاربر در ۱۹۸۶)، اما در نهایت خیلی متراکم شد و به تدریج با فناوری جدیدتر NMT جایگزین شد. به هر حال، ARP تنها شبکه تلفن همراه با پوشش ۱۰۰ درصدی برای مدتها بود و محبوبیت خود را در گروه خاصی از کاربران حفظ کرد.
ARP در فرکانس ۱۵۰MHz (تعداد ۸۰ کانال در باند ۱۴۷٫۹-۱۵۴٫۸۷۵ MHz) اجرا شد. قدرت انتقال از ۱ تا ۵ وات محدوده بندی شده بود. در ابتدا آن فقط از انتقال نیمه-دوطرفه استفاده می‌کرد، بعدها، تلفن‌های دو-طرفهٔ اتومبیل را معرفی کرد. به خاطر آنالوگ بودن، آن رمزگذاری نداشت و به خاطر همین تماس با دستگاه‌های پوینده قابل خواندن بودنند. این سیستم کار خود را با سرویس سوئیچ دستی آغاز کرد، اما در سال ۱۹۹۰ کاملاً خودکار شد، گرچه در آن زمان تعداد مشترکینش رفته رفته به ۹۸۰ کاربر کاهش یافت. ARP از جابه‌جایی پشتیبانی نمی‌کرد، بنابراین تماس‌ها هنگام رفتن به سلول جدید قطع می‌شدند. اندازه هر سلول تقریباً ۳۰ کیلومتر بود.
اولین دستگاه‌های تلفن همراه ARP از نظر حجمی خیلی بزرگ بودند به خاطر همین هم در بدنه اتومبیل‌ها جاسازی می‌شدند که به یک گوشی در نزدیک صندلی راننده متصل بودند. همچنین ARP قیمت گرانی داشت. در سال ۱۹۹۰، گوشی‌های دستی برای ARP معرفی شدند اما خیلی محبوبیتی نداشتند، به خاطر اینکه سیستم‌هایی مانند NMT با تجهیزات جدید موجود بودند.
تلفن همراه نوردیک
تلفن همراه نوردیک (به انگلیسی: Nordic Mobile Telephone، به طور مخفف NMT) اولین سیستم تلفن سلولی تمام خودکار است و توسط اداره مخابرات Nordic در سال ۱۹۷۰ راه اندازی شد. خدمات این سیستم در ۱۹۸۱ ارائه شد که یک واکنش نسبت به افزایش تراکم و نیازهای سنگین شبکه‌های دستی بوده‌است. مانند ARP در فنلاند، MTP در سوئد، نروژ و دانمارک. NMT براساس تکنولوژی آنالوگ عمل می‌کند. دو نوع ازآن به صورت ۴۵۰ و ۹۰۰ گزارش شده‌است. این ارقام استفاده باندهای فرکانس را نشان می‌دهند. نوع ۹۰۰ در سال ۱۹۸۶ استفاده شد زیرا حامل کانال‌های بیشتری از ۴۵۰ است. اصول فنی NMT تا سال ۱۹۷۳ شناخته شدند و ویژگی ایستگاه مبنا در سال ۱۹۷۷ گزارش شد. این ویژگی آزاد خوانده شد و بسیاری از شرکت‌ها سخت‌افزار NMT را تولید کردند و قیمت را کاهش دادند. موفقیت NMT به معنای وجود نوکیا و اریکسون بوده‌است. تلفن NMT از نوع پرتابل است و می‌تواند آنرا به راحتی حرکت داده مدل‌های روزانه نیز به کوچکی mm!00 و وزن ۱۰۰ گرم هستند. این شبکه در سوئد و در سال ۱۹۸۱ در نروژ راه اندازی شد. از آن در سال ۱۹۸۲ در دانمارک و فنلاند استفاده گردید. با این وجود این نوع استاندارد می‌تواند به واژه Nordic اشاره کند که اولین خدمات تجاری استفاده شده در عربستان بوده استفاده آن در ۱ سپتامبر ۱۹۸۱ حدود ۱۲۰۰ کاربر بوده‌است. کم کم در سال ۱۹۸۵ این رقم به ۱۱۰۰۰۰ مشترک رسید. در نروژ رقم ۶۳۳۰۰ گزارش شد. این شبکه در کشورهای Nordic نیز استفاده شد مانند سوئیس، هلند، مجارستان، لهستان، بلغارستان، چک، اسلواکی، صرب، بالتیک و روسیه و خاورمیانه، استفاده از شبکه‌های gsm نیز عامل توسعه NMT بوده‌است. در شبکه NMT فنلاند در ۳۱ دسامبر ۲۰۰۲ کم کم این توسعه عملی شد. در آن روز در سال ۲۰۰۴ شبکه سوئد در حالت تعلیق قرار گرفت. با این وجود این شبکه‌ها نسبت به GMS برتری دارند و در کشورهای ایسلند مهم می‌باشند. شبکه فوق می‌تواند %۹۸ جمعیت را تحت‌الشعاع قرار دهد. این سیستم در مناطق مجاور نیز استفاده شده‌است. اندازه سلولی در NMT از KM2 تا KM30 بوده‌است. در این دامنه کوچک شبکه‌ها می‌توانند دارای کاربرهای هم‌زمان باشند. این خود دریافت و انتقال صدا را به صورت هم‌زمان عملی خواهد کرد. نسخه مورد استفاده در ماشین‌ها دارای کلید خودکار است و در بیشتر موارد خدمات خودروها می‌توانند مانند ARP فنلاند عرضه شوند. NMT می‌تواند در سطح ملی و بین‌المللی نیز استفاده شود. نقص ویژگی NMT این است که ترافیک صوتی رمزبرداری نمی‌شود. در لیست انتظار باید از فرکانس مناسب استفاده شود. بعضی از اسکنرها باند NMT خالی دارند. این در مورد اسکنرهای صادق است که می‌توانند براساس وارونگی فرکانس صوتی دوباندی رفتار می‌کنند. کاربرها می‌توانند این نوع فرایند را در طی مکالمات رشد دهند. این نوع اسکن و رمزبرداری در تلفن‌های دیجیتالی می‌تواند عامل اصلی رشد ۱-۴۵۰ باشد. از نوع 45003 DOC و ۳-۹۰۰ نیز به روش ویژه استفاده خواهد شد در ایستگاه موبایل از روش وارونگی تقسیم استفاده می‌شود. MT دارای یک مد انتقال هماهنگ و ساده‌است که DMS یا NMT- TEXT نام دارد. کانال تولید سیگنال عامل انتقال داده‌ای است. استفاده از DMS برای ارسال پیام بین دو NMT عملی است قبل از آنکه خدمات SMS در GSM آغاز شوند. ولی این ویژگی هرگز در سطح تجاری در روسیه و لهستان استفاده نشده‌است. روش دیگر انتقال نیز NMT nrebidig نام دارد. سرعت آن ۳۸۰ بیت در ثانیه‌است. این سرعت انتقال می‌تواند بین ۶۰۰ و ۱۲۰۰ بیت باشد. از مدولاسیون FFSK نیز استفاده خواهد شد. تولید سیگنال بین ایستگاه مبنا و متحرک با استفاده از یک کانال RF اجرا شد. در این شرایط مودم 1200 bit مفید بوده‌است. به این طریق صدای متناوب کوتاهی شنیده می‌شود. این خاص ویژگی صوتی NMT است.
keywords : دستبند،سایت دستبند،دست بند
